December 2024
Banzon is het geboortedorp van Françoise, de opvoedster van het internaat. Zij heeft ondertussen haar studies aan de unief afgerond en werkt nu als licentiate geschiedenis en aardrijkskunde aan een lyceum in Bobo. Wel maar enkele dagen per week, maar dat extraatje kan ze gebruiken. We gaan Banzon bezoeken, omdat daar de kinderen tijdens de schoolvakanties naartoe reizen om er te werken op de velden, bij de familie van Françoise.
De kinderen overnachten bij haar zus, Marie. Ze slapen er in veel te kleine kamertje op de grond, zo groot als een kippenhok. Maar dit zijn de kinderen gewoon van in hun dorp Tansila.
We gaan kijken naar de velden. Banzon is een rijk gebied wat landbouw betreft.
In het regenseizoen zijn alle velden omgetoverd naar rijstvelden. En of het lekkere rijst is. Ik was er getuige van tijdens de middagmaaltijd die Marie voor ons bereidde.
Nu worden er op de velden vooral uien geteeld. Alle velden zijn van coöperatieven. De bevolking kan een perceel bewerken in ruil voor een deel van de oogst. Door het dorp stroomt een rivier. Door middel van kanalen en sluissystemen, worden de percelen voorzien van voldoende water. Er wordt nog hard gewerkt aan dit irrigatiesysteem. Ze zijn momenteel aan het experimenteren met graansoorten. Als dit zou lukken, is dit ook weer een winst voor de bevolking.
Ook deze dagen zijn er enkele jongens van het internaat (Judicaël, Jean-Didier, Victorien en Gaston) aan het werk in Banzon. Het was een verrassing dat we een bezoek brachten aan de kerels.
Wat zij nog niet weten is dat ze op het einde van dit schooljaar een extra presentje krijgen van abbé Pierre omdat ze een heel jaar hard hebben gewerkt.
